Czy Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych stoją w obliczu „dziury myśliwskiej”?
Stopa. USAF
Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych i Siły Powietrzne Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych stoją obecnie w obliczu szybko starzejącej się floty myśliwców czwartej generacji, takich jak F-15, F-16 i F/A-18. Z drugiej strony opóźniony o co najmniej kilka lat i borykający się z wieloma problemami program myśliwców piątej generacji F-35 nie jest w stanie dostarczyć na czas nowych samolotów. Duch tzw. nory myśliwskiej, tj. sytuacja, w której najbardziej wyeksploatowane myśliwce będą musiały zostać wycofane, a powstałej luki nie da się niczym wypełnić.
Od zakończenia zimnej wojny Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych (USAF) i Siły Powietrzne Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych są niemal stale zaangażowane w międzynarodowe konflikty zbrojne o różnym natężeniu. W ciągu ostatnich piętnastu lat znacznie wzrosło zużycie amerykańskich samolotów bojowych, w tym myśliwców wielozadaniowych wykonujących szeroki zakres zadań. Dotyczy to zwłaszcza myśliwców powietrznodesantowych, których żywotność jest znacznie krótsza niż myśliwców naziemnych i które były (i są) używane w prawie wszystkich konfliktach zbrojnych pod dowództwem USA. Do tego dochodzi intensywne wykorzystanie myśliwców przez Amerykanów w operacjach policyjnych, w ramach tzw. demonstracje siły, powstrzymywanie, wsparcie dla sojuszników oraz lokalne i międzynarodowe ćwiczenia wojskowe.
Katastrofa z 2 listopada 2007 roku w Missouri może być zwiastunem tego, co czeka wycieńczone myśliwce czwartej generacji. Podczas lotu treningowego F-15C ze 131. Skrzydła Myśliwskiego dosłownie rozpadł się w powietrzu podczas wykonywania standardowych manewrów. Okazało się, że przyczyną katastrofy było pęknięcie podłużnicy kadłuba tuż za kokpitem. Cała flota myśliwców-bombowców F-15A/B, F-15C/D i F-15E została zatrzymana. W tym czasie kontrole nie wykazały żadnych zagrożeń w innych egzemplarzach Piętnastki. Nieco inaczej sytuacja wyglądała w lotnictwie morskim. Testy myśliwców F/A-18C/D wykazały, że wiele elementów podlega intensywnemu zużyciu. Wśród nich były na przykład poziome napędy ogonowe.
Tymczasem program myśliwców F-35 cierpiał z powodu dalszych opóźnień. W 2007 roku pojawiły się optymistyczne sugestie, że Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych zacznie otrzymywać F-35B już w 2011 roku. F-35A miał wejść do służby w Siłach Powietrznych Stanów Zjednoczonych w 2012 roku, podobnie jak powietrzny F-35C Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych. W tym samym czasie program zaczął drenować i tak już kurczący się budżet Pentagonu. Marynarce Wojennej USA udało się zabezpieczyć środki na zakup nowych myśliwców F/A-18E/F, które zaczęły zastępować wycofane ze służby F/A-18A/B i F/A-18C/D. Jednak US Navy zaprzestała zakupów F/A-18E/F w 2013 roku, a wejście do służby F-35C zostało przesunięte, jak już wiadomo, na sierpień 2018 roku. W związku z tym opóźnieniem i koniecznością wycofania najbardziej wyeksploatowanych F/A- 18Cs/D, w najbliższych latach marynarka wojenna zakończy z 24 do 36 myśliwców.
Z kolei siłom powietrznym USA grozi nie „fizyczny” niedobór myśliwców, a raczej „dziura” w zdolnościach bojowych całej floty. Wynika to głównie z faktu, że w 2011 roku wstrzymano produkcję 22 myśliwców piątej generacji F-195A. F-22A miał stopniowo zastępować starzejące się myśliwce F-15A/B/C/D. Jednak w tym celu Siły Powietrzne USA musiały przyjąć co najmniej 381 samolotów F-22A. Taka ilość wystarczyłaby na wyposażenie dziesięciu eskadr liniowych. Flotę F-22A miały uzupełnić myśliwce wielozadaniowe F-35A, zastępujące myśliwce F-16 (oraz samoloty szturmowe A-10). W rezultacie Siły Powietrzne USA miały otrzymać flotę myśliwców piątej generacji, w której myśliwce przewagi powietrznej F-22A miałyby być wspierane przez wielozadaniowe misje powietrze-ziemia F-35A.
W związku z niewystarczającą liczbą myśliwców F-22A i opóźnieniami w wejściu do służby F-35A, Siły Powietrzne zostały zmuszone do stworzenia floty przejściowej złożonej z myśliwców czwartej i piątej generacji. Zużyte F-15 i F-16 będą musiały zostać zmodernizowane, aby wspierać i uzupełniać ponadgabarytową flotę F-22A i wolno rosnącą flotę F-35A.
Morskie dylematy
US Navy sfinalizowała zakup myśliwców F/A-18E/F Super Hornet w 2013 roku, zmniejszając pulę zamówień do 565 sztuk. 314 starszych F/A-18A/B/C/D Hornet pozostaje oficjalnie w służbie. Dodatkowo Korpus Piechoty Morskiej dysponuje 229 F/A-18B/C/D. Jednak połowa Hornetów nie jest używana, ponieważ przechodzą różne programy napraw i modernizacji. Docelowo najbardziej wysłużone F/A-18C/D Marynarki Wojennej mają zostać zastąpione 369 nowymi F-35C. Marines chcą kupić 67 F-35C, które zastąpią też Hornety. Opóźnienia programowe i ograniczenia budżetowe sprawiły, że pierwsze F-35C powinny być gotowe do służby w sierpniu 2018 roku.
Pierwotnie planowano, że pełna produkcja F-35C wyniesie 20 sztuk rocznie. Obecnie Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych twierdzi, że ze względów finansowych woleliby zmniejszyć tempo zakupu F-35C nawet do 12 egzemplarzy rocznie. Produkcja seryjna ma ruszyć w 2020 roku, więc pierwsza operacyjna eskadra F-35C wejdzie do służby nie wcześniej niż w 2022 roku. Marynarka wojenna planuje mieć jedną eskadrę F-35C w każdym skrzydle lotniczym lotniskowca.
Aby zmniejszyć zaległości spowodowane opóźnieniem w programie F-35C, Marynarka Wojenna USA chce wydłużyć żywotność co najmniej 150 samolotów F/A-18C z 6 do 10 godzin w ramach programu SLEP (Life Extension Program). Jednak w ostatnich latach Marynarka Wojenna nie otrzymała wystarczających środków na odpowiednie rozwinięcie programu SLEP. Doszło do sytuacji, w której od 60 do 100 myśliwców F/A-18C utknęło w zakładach naprawczych bez perspektyw szybkiego powrotu do służby. Dowództwo Marynarki Wojennej USA mówi, że przy okazji SLEP będą chcieli zmodernizować wyremontowany F/A-18C. Jeśli pozwoli na to budżet, plan zakłada wyposażenie Hornetów w skanowany elektronicznie radar z aktywną anteną, zintegrowane łącze danych Link 16, kolorowe wyświetlacze z ruchomą mapą cyfrową, fotele wyrzucane Martin Becker Mk 14 NACES (Naval Aircrew Common Ejektor Seat) oraz hełm -montowany system śledzenia i naprowadzania JHMCS (Joint Helmut-Mounted Cueing System).
Remont F/A-18C oznacza, że większość zadań operacyjnych przejęły nowsze F/A-18E/F, co nieubłaganie skraca ich żywotność do 9 10-19 18. oglądać. 6 stycznia tego roku Naval Air Systems Command (NAVAIR) ogłosił plan SLEP mający na celu przedłużenie żywotności myśliwca F/A-2017E/F. Nie wiadomo jeszcze, jak będzie wyglądać specyfikacja kontraktu i jakie będą terminy zakończenia prac. Wiadomo, że przebudowa obejmie tylną część płatowca wraz z gondolami silnikowymi i ogonem. Najstarsze Super Hornety osiągną limit 35. godziny w XNUMX r. Nastąpi to co najmniej półtora roku przed ogłoszeniem przez F-XNUMXC gotowości przedoperacyjnej. Program SLEP dla jednego zawodnika trwa około roku. Czas trwania naprawy zależy od stopnia korozji płatowca oraz ilości części i zespołów wymagających wymiany lub naprawy.
