Silnik Andrychów S320 Andoria to polski jednotłokowy silnik rolniczy.

Ile mocy można wycisnąć z jednego cylindra? Silnik wysokoprężny S320 udowodnił, że wydajny napęd maszyny nie musi opierać się na dużych jednostkach. Sprawdź, co musisz o nim wiedzieć.

Jednostki Andorii, tj. Silnik S320 - dane techniczne

Fabryka silników wysokoprężnych w Andrychowie wyprodukowała wiele znanych do dziś konstrukcji. Jednym z nich jest silnik S320, który przeszedł kilka ulepszeń. W podstawowej wersji posiadał jeden cylinder o pojemności 1810 cm³. Pompa wtryskowa była oczywiście jednosekcyjna, a jej zadaniem było zasilanie dyszy igłowej. Jednostka ta wytwarzała 18 koni mechanicznych. Maksymalny moment obrotowy wynosi 84,4 Nm. W kolejnych latach ulepszano silnik, co wiązało się ze zmianą wyposażenia i zwiększeniem mocy do 22 KM. Zalecana temperatura pracy silnika mieściła się w przedziale 80-95°C.

Cechy techniczne silnika S320

Jeśli zagłębić się trochę w specyfikację techniczną, można zauważyć kilka interesujących szczegółów. Przede wszystkim jednostka ta opierała się na uruchamianiu ręcznym. Został zamontowany po prawej stronie patrząc od strony filtra powietrza silnika. W późniejszych latach wprowadzono rozruch elektryczny za pomocą rozrusznika. Widziane z głowy, po lewej stronie znajdowało się duże zębate koło zamachowe. W zależności od wersji silnik Andorii był uruchamiany korbą lub automatycznie.

Najważniejsze modyfikacje silnika S320

Podstawowa wersja miała moc 18 KM. i ważył 330 kg w stanie suchym. Dodatkowo posiadał 15-litrowy zbiornik paliwa, duży filtr powietrza i był chłodzony przez odparowanie wody lub nadmuch powietrza (mniejsze wersje „esa”). Smarowanie przeprowadzono mineralnym olejem silnikowym rozprowadzanym metodą natryskową. Z biegiem czasu do gamy jednostek dołączyły kolejne wersje - S320E, S320ER, S320M. Różniły się wyposażeniem elektrycznym i sposobem uruchamiania. Najnowsza, najmocniejsza wersja posiadała inny rozrząd wtrysku paliwa w porównaniu do typu S320. Andoria S320 była pierwotnie poziomym silnikiem tłokowym. Zmieniło się to wraz z wydaniem kolejnych projektów.

Silnik S320 i jego kolejne warianty

Wszystkie warianty jednostek napędowych S320 i S321, a także S322 i S323 miały jedną wspólną cechę – średnicę cylindra i skok tłoka. Było to odpowiednio 120 i 160 mm. W oparciu o połączenie kolejnych cylindrów ułożonych pionowo powstały silniki służące do napędzania młocarni i maszyn rolniczych. Wariant S321 to w zasadzie konstrukcja pionowa, ale o nieco większej pojemności skokowej wynoszącej 2290 cm³. Moc jednostki przy 1500 obr./min wynosiła dokładnie 27 KM. Silniki bazujące na ES bazowały jednak na mocy pierwowzoru i były wielokrotnością 1810 cm³. Tak więc S322 miał 3620 cm323, a S5430 XNUMX cmXNUMX.

Najpopularniejsze pomysły na wykorzystanie silnika S320

Wersje fabryczne opisywanego silnika służyły jako generatory prądu i źródło zasilania młocarni, młynów i pras. Jednocylindrowy silnik wysokoprężny był również używany w domowych pojazdach rolniczych. Dwucylindrowe wersje 322 były również widoczne w innych modyfikacjach, takich jak gąsienicowy ciągnik rolniczy Mazur-D50. Można je było spotkać również z większymi jednostkami S323C, do których dodano mocny rozrusznik. Obecnie budowniczowie domów korzystają z możliwości, jakie daje to urządzenie i wykorzystują je na różne sposoby.

Nieco mniejszy wariant S320, tj. S301 i S301D.

Z czasem na rynek wprowadzono nieco mniejszy typ z rodziny „S”. Mówimy o jednostce S301, która miała objętość 503 cm³. Był zdecydowanie lżejszy (105 kg) od oryginału, który ważył 330 kg. Z czasem dokonano pewnej zmiany średnicy cylindra, która wzrosła z 80 do 85 cm, dzięki czemu objętość robocza wzrosła do 567 cm³, a moc do 7 KM. Mały wariant „esa” był doskonałą propozycją do napędzania małych maszyn rolniczych, również ze względu na swoje niewielkie gabaryty.

Silnik S320 i jego warianty są nadal sprzedawane, zwłaszcza w krajach, w których nie obowiązują surowe przepisy dotyczące emisji.

Zdjęcie. Źródło: SQ9NIT za pośrednictwem Wikipedii, CC BY-SA 4.0