Trojan i grecka zagadka

Tajemnica życia jest być może największą, ale nie jedyną tajemnicą naszego Systemu, nad którą naukowcy łamią sobie głowy. Są jeszcze inni, na przykład Trojanie i Grecy, tj. dwie grupy planetoid krążących wokół Słońca po orbitach bardzo podobnych do orbity Jowisza (4). Koncentrują się one wokół punktów libracji (wierzchołków dwóch trójkątów równobocznych, których podstawą jest odcinek Słońce-Jowisz).

4. Trojanie i Grecy krążący wokół Jowisza

Dlaczego tych obiektów jest tak dużo i dlaczego są tak dziwnie ułożone? Ponadto „na trasie” Jowisza znajdują się również planetoidy należące do „obozu greckiego”, które wyprzedzają Jowisza w jego ruchu orbitalnym, poruszając się wokół punktu libracji L4, znajdującego się na orbicie 60° przed planetą, oraz należące do „obozu trojańskiego” podążaj za planetą, w pobliżu L5, na orbicie 60° za Jowiszem.

O czym mówić Pas Kuipera (5), którego funkcjonowanie, zgodnie z teoriami klasycznymi, również nie jest łatwe do interpretacji. Ponadto wiele obiektów w nim obraca się po dziwnych, niezwykle nachylonych orbitach. W ostatnim czasie narasta opinia, że ​​anomalie obserwowane w tym rejonie są spowodowane dużym obiektem, tzw. dziewiątą planetą, który jednak nie został bezpośrednio zaobserwowany. Naukowcy próbują radzić sobie z anomaliami na swój własny sposób - budują nowe modele (6).

5 Pas Kuipera wokół Układu Słonecznego

Na przykład według tzw Nicejski model, który został po raz pierwszy zaprezentowany w 2005 roku, nasz układ słoneczny był początkowo znacznie mniejszy, ale kilkaset milionów lat po jego utworzeniu migracja planet na dalsze orbity. Model z Nicei dostarcza potencjalnej odpowiedzi na formowanie się Urana i Neptuna, które są zbyt odległymi orbitami, aby powstały nawet we wczesnym Układzie Słonecznym, ponieważ lokalna gęstość materii była tam zbyt niska.

Według Franceski DeMeo, naukowca z amerykańskiego Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics (CfA), Jowisz znajdował się w przeszłości tak blisko Słońca, jak obecnie jest Mars. Następnie, migrując z powrotem na swoją obecną orbitę, Jowisz zniszczył prawie cały pas asteroid - pozostało tylko 0,1% populacji asteroid. Z drugiej strony migracja ta wysłała również małe obiekty z pasa asteroid na obrzeża Układu Słonecznego.

6. Różne modele powstawania układów planetarnych z protodysków materii.

Być może migracja gazowych olbrzymów w naszym Układzie Słonecznym spowodowała również zderzenia asteroid i komet z Ziemią, zaopatrując w ten sposób naszą planetę w wodę. Może to oznaczać, że warunki do formowania się planet o cechach takich jak powierzchnia Ziemi są dość rzadkie, a życie może częściej istnieć na lodowych księżycach lub ogromnych planetach oceanicznych. Ten model może wyjaśnić dziwne położenie trojanów i Greków, a także masowe bombardowanie asteroidami, jakiego nasz region kosmiczny doświadczył około 3,9 miliarda lat temu i którego ślady są tak wyraźnie widoczne na powierzchni Księżyca. Stało się to wtedy na Ziemi Era hadeańska (z Hadesu, czyli starożytnego greckiego piekła).