W jakiej temperaturze wrze olej silnikowy?
Temperatura zapłonu oleju silnikowego
Rozważmy tę kwestię od minimalnej temperatury dla trzech pojęć wymienionych w pierwszym akapicie i rozwiniemy je w kolejności rosnącej. Ponieważ w przypadku olejów silnikowych jest mało prawdopodobne, że będzie można logicznie zrozumieć, który z limitów jest pierwszy.
Gdy temperatura osiągnie około 210-240 stopni (w zależności od jakości bazy i pakietu dodatków), notowana jest temperatura zapłonu oleju silnikowego. Ponadto słowo „błysk” oznacza krótkotrwałe pojawienie się płomienia bez późniejszego spalania.
Temperatura zapłonu jest określana metodą ogrzewania w otwartym tyglu. Aby to zrobić, olej wlewa się do miarowej metalowej miski i podgrzewa bez użycia otwartego płomienia (na przykład na kuchence elektrycznej). Gdy temperatura jest zbliżona do oczekiwanej temperatury zapłonu, otwarte źródło płomienia (zwykle palnik gazowy) jest wprowadzane na każdy wzrost o 1 stopień ponad powierzchnię tygla z olejem. Jeśli opary oleju nie rozbłyskują, tygiel nagrzewa się o kolejny 1 stopień. I tak dalej, aż utworzy się pierwszy błysk.
Temperatura spalania jest odnotowywana przy takim znaku na termometrze, gdy opary oleju nie tylko raz się rozpalą, ale nadal się palą. Oznacza to, że gdy olej jest podgrzewany, palne opary są uwalniane z taką intensywnością, że płomień na powierzchni tygla nie gaśnie. Średnio podobne zjawisko obserwuje się 10-20 stopni po osiągnięciu temperatury zapłonu.
Aby opisać właściwości eksploatacyjne oleju silnikowego, zwykle podaje się tylko temperaturę zapłonu. Ponieważ w rzeczywistych warunkach temperatura spalania prawie nigdy nie jest osiągana. Przynajmniej w sensie otwartego płomienia o dużej skali.
Temperatura wrzenia oleju silnikowego
Olej wrze w temperaturze około 270-300 stopni. Wrze w tradycyjnym pojęciu, czyli z uwolnieniem pęcherzyków gazu. Ponownie zjawisko to jest niezwykle rzadkie w skali całej objętości smaru. W misce olej nigdy nie osiągnie tej temperatury, ponieważ silnik ulegnie awarii na długo przed osiągnięciem nawet 200 stopni.
Zwykle w najgorętszych częściach silnika oraz w przypadku widocznych usterek w silniku spalinowym gotują się niewielkie nagromadzenia oleju. Na przykład w głowicy cylindra we wnękach w pobliżu zaworów wydechowych w przypadku awarii mechanizmu dystrybucji gazu.
Zjawisko to ma niezwykle negatywny wpływ na właściwości robocze smaru. Równolegle tworzą się osady szlamu, sadzy lub oleju. Co z kolei zanieczyszcza silnik i może powodować zatykanie wlotu oleju lub kanałów smarowania.
Na poziomie molekularnym aktywne przemiany zachodzą w oleju już po osiągnięciu temperatury zapłonu. Najpierw z oleju odparowuje się lekkie frakcje. Są to nie tylko elementy bazowe, ale również elementy wypełniające. Co samo w sobie zmienia właściwości smaru. I nie zawsze na lepsze. Po drugie, proces utleniania ulega znacznemu przyspieszeniu. A tlenki w oleju silnikowym są bezużytecznym, a nawet szkodliwym balastem. Po trzecie, przyspiesza się proces wypalania smaru w cylindrach silnika, gdyż olej jest silnie upłynniony i w większych ilościach wnika do komór spalania.
Wszystko to ostatecznie wpływa na zasoby silnika. Dlatego, aby nie doprowadzić oleju do wrzenia i nie naprawiać silnika, konieczne jest uważne monitorowanie temperatury. W przypadku awarii układu chłodzenia lub widocznych oznak przegrzania oleju (obfite osadzanie się szlamu pod pokrywą zaworów i w misce olejowej, przyspieszone zużycie smaru na odpady, zapach spalonego oleju podczas pracy silnika) wskazane jest wykonanie diagnostyki i wyeliminować przyczynę problemu.
