zużycie świecy zapłonowej

Proces zużycia świec zapłonowych zależy od wielu czynników, jednak nawet w idealnie pracującym silniku ich żywotność jest ograniczona, a ślady zużycia nie zawsze są widoczne.

Przyczyną stopniowego pogarszania się właściwości świec zapłonowych są zjawiska towarzyszące ich działaniu. Zużycie elektrod wynika z erozji elektrycznej powierzchni roboczych wywołanej przez cykliczny przeskok iskry między nimi. Negatywny efektem elektroerozji jest stopniowe zwiększanie szczeliny między elektrodami, co wymusza wzrost napięcia niezbędnego do wywołania wyładowania elektrycznego w postaci iskry. Ze względu na rosnące zapotrzebowanie na energię, moduł zapłonowy zaprojektowano tak, aby wytwarzał pewną ilość wysokiego napięcia, co gwarantuje świecę zapłonową dobrej jakości w każdych warunkach pracy. Kolejnym zjawiskiem mającym wpływ na zużycie elektrod świec zapłonowych jest korozja spowodowana działaniem gorących gazów w komorze spalania.

Ceramiczne izolatory świec zapłonowych również stopniowo tracą swoje właściwości. Jest to wynikiem długotrwałego narażenia na wysokie temperatury towarzyszące normalnej pracy silnika spalinowego. Nie da się zauważyć zmian w strukturze izolatorów, poza oczywistymi pęknięciami i ubytkami. Pęknięcia i ubytki zwykle wynikają z uderzenia lub niewłaściwego obchodzenia się. 

Postępujący proces zużycia powoduje konieczność okresowej wymiany świec zapłonowych zgodnie z zaleceniami producenta, nawet gdy wygląd izolatora i elektrod nie wskazuje na pogorszenie właściwości.