Sprzęt wojskowy

F-16 Block 70/72 dla Słowacji

F-16 Block 70/72 dla Słowacji

11 lipca 2018 roku rząd Słowacji przyjął rekomendacje Ministerstwa Obrony Narodowej dotyczące zakupu 14 wielozadaniowych samolotów bojowych Lockheed Martin F-16 Block 70/72.

Rząd Republiki Słowackiej na posiedzeniu w dniu 11 lipca 2018 r. zatwierdził rekomendację Ministra Obrony Narodowej Petra Gajdoša dotyczącą zakupu 14 wielozadaniowych taktycznych samolotów bojowych F-16 Block 70/72 amerykańskiej firmy Lockheed. Jaskółka oknówka. Za nowy samolot wraz z uzbrojeniem, logistyką i szkoleniem personelu lotniczego i naziemnego słowaccy podatnicy zapłacą 1,58 miliarda euro (około 6,75 miliarda złotych).

Dzięki opublikowaniu dokumentu „Projekt pozyskania nowych myśliwców taktycznych w składzie I – javana”, opracowanego przez Ministerstwo Obrony Republiki Słowackiej i zaprezentowanego przez ministra Petra Gaidosa na posiedzeniu rządu RS 11 lipca 2018 roku zapoznaliśmy się z wymaganiami dla nowych myśliwców sformułowanymi przez słowackie Ministerstwo Obrony, propozycjami konkursowymi oraz kryteriami ich oceny. Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje zawarte w tym dokumencie. Należy dodać, że wszystkie poniższe informacje i dane liczbowe pochodzą z niniejszego dokumentu, a więc z ofert złożonych przez obu konkurentów.

Potrzebuje

Oficjalnie zakup nowych wielozadaniowych samolotów taktycznych ma na celu spełnienie wymagań operacyjnych i zadań postawionych przez Siły Powietrzne Sił Zbrojnych Republiki Słowackiej (Vzdušné sily Ozbrojených síl Slovenskej republiky) i wynikających z prawa Republiki Słowackiej , zobowiązujący ją do zapewnienia bezpieczeństwa, ochrony życia, zdrowia i mienia swoich obywateli oraz zadań wynikających z umów międzynarodowych. Dzięki wprowadzeniu nowego sprzętu zostaną także wypełnione zobowiązania określone w dokumentach strategicznych i wykonawczych, wzrosną zdolności obronne Słowacji oraz wzrosną możliwości NATINAMDS (Zintegrowanego Systemu Obrony Powietrznej i Przeciwrakietowej NATO). umacniać się. Zwiększy się także możliwość wykorzystania słowackich samolotów bojowych za granicą, zgodnie z długoterminowym planem rządu dotyczącym rozwoju systemu obronnego Republiki Słowackiej do 2030 roku, który zakłada stworzenie warunków do budowy nowoczesnych sił zbrojnych jako jednego z kluczowych zadań. Obecnie eksploatowane samoloty MiG-29AS/UBS są jedynie w 40% zgodne z kodami i deklaracjami zdolności NATO i z ich punktu widzenia nie są w pełni interoperacyjne, dotyczy to np. systemów łączności i transmisji danych, zasięgu lotu, in- możliwości tankowania w locie, elektroniczne systemy samoobrony, a także systemy naprowadzania i uzbrojenia. Nie wspierają w pełni pokojowych misji NATINAMDS, nie mówiąc już o szczegółowych wymaganiach operacyjnych w czasach kryzysu lub działań bojowych, zwłaszcza w zakresie wsparcia sił lądowych.

W poszukiwaniu następcy MiG-29

Siły Zbrojne Słowacji niemal od momentu powstania w 1993 roku poszukiwały możliwości zastąpienia przestarzałych samolotów bojowych, które trafiły do ​​nich po podziale arsenału Czeskiej i Słowackiej Republiki Federacyjnej. Tymczasowym rozwiązaniem był zakup 14 MiG-29 od Federacji Rosyjskiej w ramach rekompensaty rosyjskiego długu wobec Słowacji, która miała miejsce w latach 1993-1996. Jednak wraz z rozpoczęciem przygotowań do wejścia do NATO, na początku nowego stulecia, zaczęto analizować możliwość przyjęcia na uzbrojenie nowych naddźwiękowych samolotów bojowych, w pełni zgodnych ze standardami obowiązującymi w sojuszu. W związku z brakiem możliwości finansowych na zakup nowych pojazdów ponownie zdecydowano się na etap przejściowy w postaci częściowej modernizacji systemów nawigacji i łączności 10 pojedynczych i podwójnych MiG-ów, które otrzymały oznaczenie MiG-29AS. / UBS. Dopiero w 2010 roku rząd premiera Roberta Ficy (partia SMER) powrócił do koncepcji zakupu nowych samolotów. Proces wyboru ich dostawcy został zainicjowany przez Ministerstwo Obrony w 2012 roku, a 14 maja 2014 roku Rząd Republiki Słowackiej przyjął „Koncepcję rozwoju Sił Powietrznych RS”, której ważnym elementem była Projekt Multi-role Tactical Aircraft – wymiana myśliwców poprzez wynajem/kupno lotu 2 W dniu 2014 rząd zgodził się na rozpoczęcie negocjacji z władzami szwedzkimi w sprawie dzierżawy ośmiu samolotów Saab JAS 18C/D Gripen, as a także zainicjować pierwsze kontakty z administracją amerykańską w sprawie możliwości dostarczenia uzbrojenia, systemów walki elektronicznej i łączności do samolotów JAS 2015. Warunki zaproponowane przez stronę szwedzką nie były jednak zadowalające.

Aby zapewnić alternatywne sposoby pozyskiwania wielozadaniowych taktycznych samolotów bojowych, czy to poprzez zakup nowych pojazdów, leasing czy wynajem, rząd Słowacji przyjął w dniu 29 września 2016 r. uchwałę zezwalającą na bezpośrednie negocjacje międzyrządowe w celu omówienia warunków nabycia nowych samolotów i nakazał przedstawienie wyników ich dotyczących do dnia 30 września 2017 r. Następnie zapytania dotyczące warunków sprzedaży samolotu, w tym propozycji cenowych, kierowane były do ​​władz trzech krajów: Federacji Rosyjskiej, Królestwa Szwecji i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Termin określony w uchwale rządowej nie został jednak dotrzymany i termin 25 września 2017 r. został przesunięty na 29 czerwca 2018 r.

Ze względu na strategiczną decyzję o wyeliminowaniu zależności od sprzętu wojskowego produkcji radzieckiej, a także z innych powodów wojskowo-politycznych, propozycja rosyjskiego koncernu RSK MiG na samolot MiG-29M/M2 została odrzucona. W ostatecznej rozgrywce pozostają więc dwa samoloty. W przypadku Szwecji przedmiotem propozycji był samolot Saab JAS 39C/D Gripen. Szwecja jest ważnym partnerem Słowacji w Unii Europejskiej, a także krajem ściśle współpracującym z NATO. Zakup przez Słowację Gripena z pewnością wzmocniłby europejski przemysł obronny i pobudził rozwój dwustronnych kontaktów w tym obszarze.

W przypadku Stanów Zjednoczonych propozycja dotyczyła samolotu Lockheed Martin F-16 Block 70/72. Stany Zjednoczone są strategicznym sojusznikiem Słowacji, a zamówienie samolotów F-16 wkrótce po śmigłowcach UH-60M jeszcze bardziej wzmocni to partnerstwo i zwiększy potencjał negocjacyjny w sprawie zwiększonej współpracy gospodarczej i w zakresie bezpieczeństwa.

Liczba samolotów, personel, godziny lotu

Wspomniany dokument „Koncepcja Rozwoju Sił Powietrznych Sił Zbrojnych RS” określał minimalną liczbę nowych wielozadaniowych taktycznych samolotów bojowych na 14 (co odpowiada eskadrze lotnictwa taktycznego sił pokojowych NATO, tj. 12 jednomiejscowym i dwóm dwuosobowym). -siedzisko bez rezerwy operacyjnej). Jednocześnie, zdaniem przedstawicieli MON, do pełnej realizacji powierzonych zadań konieczne jest posiadanie co najmniej 15 w pełni przeszkolonych pilotów (w wywiadzie telewizyjnym z dnia 27 lipca 2018 r. Minister Obrony Narodowej stwierdził, że 21 pilotów będzie wymagane, chociaż standardy NATO określają minimum 1,5 załogi na samolot, czyli 24 pilotów). Minimalny roczny czas lotu pilota w państwie NATO został określony w „Standardach Dowództwa Operacyjnego Sił Sojuszniczych, tom III – Dokument Siły Powietrzne” na 180 godzin, w tym do 40 godzin na symulatorze lotu. Zatem przy założeniu minimalnego nalotu 140 godzin i 15 aktywnych pilotów, roczny nalot musi wynosić 2100 godzin.

Dodaj komentarz