Apteczka pierwszej pomocy dla kampera
Stawiamy tezę, że w zwykłej samochodowej apteczce warto zaopatrzyć się w nieco większą ilość leków niż jest to wymagane przepisami. Przecież będziemy na kempingach, wśród ludzi lub odwrotnie, z dala od tłumu, gdzie w przypadku problemów z kontuzjami szybko otrzymamy pomoc. Czy zatem wystarczy apteczka samochodowa?
Apteczka samochodowa ma za zadanie przydać się w sytuacji, gdy byliśmy świadkami wypadku drogowego i konieczne jest udzielenie pierwszej pomocy ofierze. Nawet jeśli sami nie posiadamy odpowiedniej wiedzy medycznej, zawsze znajdzie się ktoś, kto skorzysta z jej treści i być może uratuje komuś życie. To jest założenie. Warto też pamiętać, że podczas kontroli drogowej poza granicami Polski za brak apteczki możemy zostać ukarani mandatem. Choć Konwencja Wiedeńska daje prawo do podróżowania za granicę samochodem jedynie z niezbędnym w naszym kraju wyposażeniem, gaśnica i homologowany trójkąt ostrzegawczy nie zawsze wystarczą do bezpiecznego poruszania się po terytorium Unii Europejskiej. Zależy to od przepisów obowiązujących w konkretnym kraju. Większość krajów UE stosuje zalecenia zgodne z normą DIN `13164 ustanowioną przez Niemiecki Instytut Normalizacyjny (Deutsche Institut Fur Normung), która ściśle określa wyposażenie apteczek w samochodach. Obejmuje to między innymi: Niemcy, Belgię, Austrię, Hiszpanię, Portugalię, Szwecję, Wielką Brytanię, Estonię, Chorwację, Holandię, Francję, Czechy, a także Litwę i Słowację.
Zgodnie z przepisami w apteczce samochodowej muszą znajdować się trzy bandaże pojedyncze M, dwa bandaże elastyczne o szerokości 6 cm, taka sama ilość bandaży (60 x 80 cm), bandaże trójkątne (96 x 96 x 136 cm) oraz chusteczki dezynfekcyjne. Przydadzą Ci się także trzy bandaże elastyczne 8 cm i kompresy 10 x 10 cm oraz dodatkowo 4 pary jednorazowych rękawiczek winylowych. Chusty i opaski muszą być sterylne, a wszystkie produkty muszą posiadać odpowiednie atesty i certyfikaty potwierdzające, że spełniają najwyższe standardy jakości CE. Wydawać by się mogło, że to wystarczy, aby udzielić pierwszej pomocy potrzebującym. Ten?
Pamiętaj, że na kempingu panuje tłok i mogą być potrzebne dodatkowe leki, nawet jeśli personel kierownika obozu zapewni odpowiednią pomoc. Transport publiczny, taki jak autobusy i tramwaje, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie stanu technicznego pojazdów, musi być wyposażony w apteczkę. Okazuje się, że zawartość takiej apteczki jest określona w normie DIN 13157, a jej zawartość zwiększa się ze względu na większą liczbę czynników ryzyka (np. oparzenia, skaleczenia), dużą liczbę osób wymagających ochrony z drugiej strony nie ma ograniczeń co do wielkości, jak w przypadku apteczek do motocykla czy samochodu. Apteczki autobusowe wyróżniają się opakowaniem o charakterystycznym podłużnym kształcie. Wykonywane są najczęściej z wytrzymałego tworzywa ABS lub wodoodpornej tkaniny, dzięki czemu można je stosować w każdym miejscu i w każdych warunkach.
Apteczka powinna być w jasnym kolorze, zazwyczaj pomarańczowym, żółtym lub czerwonym, tak aby była zawsze dobrze widoczna. Apteczka w autobusie nie powinna zawierać żadnych leków. Pojazd podlega zmieniającym się warunkom pogodowym i dlatego nie jest odpowiednim miejscem do przechowywania tych przedmiotów. Należy także pamiętać, że udzielając pomocy poszkodowanemu nie należy podawać żadnych leków, gdyż może to doprowadzić do uduszenia i zakłócić procedury medyczne. Jeśli jednak nasz stan zdrowia wymaga doraźnych leków, warto wyposażyć w kamperze indywidualną apteczkę z takimi środkami, oczywiście dbając o odpowiednie warunki przechowywania. Nie dajmy się zaskoczyć sytuacji, gdy do najbliższego pola namiotowego czy „dzikiej” apteki dzieli nas wiele kilometrów. W takim przypadku wskazane jest posiadanie kampera kopii domowej apteczki.
Tymczasem przypominamy, że zgodnie z przepisami polskiego prawa, czyli art. 162 § 1 Kodeksu karnego: „Kto nie udziela pomocy osobie znajdującej się w sytuacji zagrażającej bezpośredniemu niebezpieczeństwu śmierci lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, może jej udzielić bez narażania siebie lub innej osoby na ryzyko uszczerbku na zdrowiu.” śmierć lub spowodowanie ciężkiego uszkodzenia ciała – podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
