Trałowce BYMS w Polskich Siłach Akcji Minowych
Sprzęt wojskowy

Trałowce BYMS w Polskich Siłach Akcji Minowych

W tym polskie trałowce BYMS - Foka, Delfin i Mors w porcie Oksivi. Fot. Janusz Uklejewski / Marek Twardowski Kolekcja

II wojna światowa bezdyskusyjnie dowiodła, że ​​broń minowa, używana zarówno w ofensywie, jak iw obronie, jest potężnym, skutecznym i ekonomicznym środkiem walki na morzu. Statystyki podane w historii wojen morskich pokazują, że jeśli w wojnie krymskiej użyto 2600 min, aw wojnie rosyjsko-japońskiej 6500, to w pierwszej wojnie światowej zainstalowano około 310 tysięcy, a w drugiej ponad 000 tysięcy. Wojna. Marynarki wojenne na całym świecie zauważyły ​​rosnące zainteresowanie tym tanim i skutecznym środkiem walki. Rozumieli też związane z tym niebezpieczeństwa.

Powstanie

4 marca 1941 w Henry B. Nevins, Inc. Stępkę trałowca US Navy Yard położono po raz pierwszy na City Island w stanie Nowy Jork. Statek został zaprojektowany przez stoczniowe biuro projektowe i otrzymał alfanumeryczne oznaczenie YaMS-1. Wodowanie odbyło się 10 stycznia 1942 r., a prace zakończono 2 miesiące później – 25 marca 1942 r. Okręty zbudowano z drewna, aby przyspieszyć produkcję. Drewniane trałowce tego typu działały na wielu akwenach podczas II wojny światowej. W amerykańskich stoczniach zbudowano łącznie 561 statków. Pierwotnie nazywany „Motor Minesweeper”, słowo „stocznia” odnosiło się do „bazy marynarki wojennej” lub „stoczni marynarki wojennej”. Okręty tego typu miały operować na wodach sąsiadujących z ich bazami. Zostały one zbudowane w 35 stoczniach, w lwiej sekcji jachtowej, 12 na wschodnim wybrzeżu, 19 na zachodnim wybrzeżu i 4 w rejonie Wielkich Jezior.

Pierwsze okręty projektu YMS były używane przez US Navy do usuwania min założonych przez okręty podwodne w 1942 roku na podejściach do portów Jacksonville (Floryda) i Charleston (Karolina Południowa). Okręty typu YMS poniosły największe straty 9 października 1945 r., kiedy 7 z nich zostało zatopionych przez tajfun u wybrzeży Okinawy.

Klasa YMS sprawdziła się jako jeden z najtrwalszych i najbardziej wszechstronnych typów jednostek przeciwminowych w marynarce wojennej USA, pełniąc od ćwierć wieku trałowanie min i różne role w marynarkach wojennych wielu krajów świata. Wszystkie 481 okrętów tego typu miały te same ogólne cechy. Jedyna istotna zmiana dotyczyła wyglądu. YMS-1-134 miał dwa kominy, YMS-135-445 oraz 480 i 481 miał jeden, a YMS-446-479 nie miał komina. Początkowo używano jednostek, które oszacowano jako podstawowe, tj. w celu przygotowania kopalni do lądowania.

W 1947 okręty klasy YMS zostały przeklasyfikowane na AMS (Motor Minesweeper), następnie w 1955 przemianowano je na MSC (O), a w 1967 na MSCO (Ocean Minesweeper). Jednostki te prowadziły obronę przeciwminową w Korei w ramach znacznej części sił przeciwminowych. Do 1960 roku na tych statkach szkolono rezerwistów marynarki wojennej. Ten ostatni został usunięty z list floty w listopadzie 1969 roku. USS Ruff (MSCO 54), pierwotnie YMS-327.

Brytyjskie YMS

Marynarka Wojenna USA zleciła przeniesienie okrętów typu 1 YMS do Wielkiej Brytanii w ramach programu Lend-Lease. Na liście statków marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych zostały one oznaczone jako „British Motor Minesweeper” (BYMS) i otrzymały numery od 80 do 1. Po przeniesieniu do Wielkiej Brytanii od BYMS-80 do BYMS-2001 nadano im numery od BYMS-2080 do BYMS-XNUMX . Ich ogólna charakterystyka była taka sama jak ich amerykańskich odpowiedników.

Dodaj komentarz