Cysternie Z-1 Bałtyk daleko do emerytury

Cysterna paliw i smarów ORP Bałtyk. Zdjęcie 2013. Tomasz Grotnik

Jeszcze na początku lat 80. w Polsce sztandar wojskowy nosił aż siedem cystern z różnego rodzaju paliwem i wodą. Obecnie tak ważną służbę dla wsparcia okrętów Marynarki Wojennej pełnią tylko dwie jednostki – tankowiec Z-1225 projektu B 8 o wyporności 199 ton w pełnym stanie, w służbie od 1970 r., remontowany w 2013 r., a także prawie 2,5 razy większy i co ważniejsze dużo młodszy tankowiec paliwowo-smarowy ORP Bałtyk. Ostatnia jednostka przeszła zakrojony na szeroką skalę remont kapitalny, połączony z modernizacją, co znacznie zwiększyło jej możliwości operacyjne.

Bałtycki tankowiec został zbudowany w Stoczni Marynarki Wojennej. Dąbrowszczaków w Gdyni, pod oznaczeniem ZP-1200 nr 1, według projektu 3819, opracowanego przez Ośrodek Badawczo-Projektowy Żeglugi Śródlądowej „Navicentrum” z Wrocławia. Wodowanie jednostki nastąpiło 27 kwietnia 1989 r., pierwsze testy rozpoczęto 5 lutego 1991 r., a podniesienie i chrzest flagi nastąpiło 11 marca 1991 r. Protokół przekazania podpisano wkrótce – 30 marca.

Tankowiec zaopatrujący w paliwo i smary (FCM) ma konstrukcję jednopokładową z trzypoziomową nadbudówką rufową i jednopoziomową nadbudówką dziobową, wyposażoną w dwuślimakowy silnik wysokoprężny, wysokoprężny. Statek został zaprojektowany w oparciu m.in. o klasyfikację i budowę statków morskich ORS z 1982 r., zasady nieklasyfikacji ORS wyposażenia statków morskich z 1980 r., Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu SOLAS -64, z poprawkami z 1983 r. oraz Międzynarodowa konwencja o liniach ładunkowych z 1966 r. .

Kadłub Zetki został wykonany z dwóch rodzajów stali okrętowej: St41B (elementy wytrzymałościowe) i St41A (inne elementy konstrukcyjne). Warto wspomnieć, że podczas pomiarów grubości poszycia, przeprowadzonych podczas ostatniej modernizacji, stwierdzono, że wartości te wynoszą co najmniej 80% stanu wyjściowego, co potwierdza bardzo dobry stan kadłuba, co zapewni długoletnią eksploatację statku. Kadłub opisywanego statku podzielony jest na 10 przedziałów wodoszczelnych przy zachowaniu jednoprzedziałowej wodoszczelności. Ze względu na przeznaczenie statku ma podwójne dno prawie na całej swojej długości.

Napęd stanowią 2 silniki wysokoprężne H.Cegielski-Sulzer 8ASL25D o mocy 1480 kW (maksymalnie 1629 kW) każdy. Poprzez jednostopniowe przekładnie MAV-56-01 wprawiane są w ruch 2 regulowane śmigła o średnicy 2,6 m, w których kanałach znajdują się 2 częściowo wyważone stery. Zwrotność poprawia ster strumieniowy o mocy 1.1 kW H150.

Elektrownia pomocnicza obejmuje 2 zespoły prądotwórcze 6AL 20/24-400-50 o mocy 400 kVA, napędzane silnikami wysokoprężnymi H.Cegielski-Sulzer 6AL 20/24 o mocy 415 kW każdy. W nadbudówce dziobowej zainstalowano dodatkową jednostkę parkingową 36 kVA 41ZPM-6H125 z silnikiem Wola-Henschel 41H6 o mocy 118 kW.