Czołg średni M46 „Patton” lub „Generał Patton”
Czołg średni M46 „Patton” lub „Generał Patton”Generał Patton - na cześć generała George'a Smitha Pattona, zwykle skracany do „Patton”.
M46 Patton miał masę bojową 44 ton i był uzbrojony w półautomatyczne działo MZA90 kal. 1 mm, które wraz z przykręconą do łoża armatnią maską było wkładane w strzelnicę wieży i mocowane na specjalnych czopach. Na lufie lufy zamontowano urządzenie wyrzucające, które po wystrzale oczyszczało lufę i łuskę z gazów proszkowych. Uzbrojenie główne uzupełniały dwa karabiny maszynowe kal. 7,62 mm, z których jeden był połączony z armatą, a drugi montowano w przednim pancerzu. Na dachu wieży znajdował się przeciwlotniczy karabin maszynowy kalibru 12,7 mm. Załadunek amunicji do armaty składał się z jednostkowych strzałów, z których większość znajdowała się na dnie kadłuba czołgu pod przedziałem bojowym, a reszta została usunięta z dolnego magazynu amunicji i umieszczona po lewej stronie wieży oraz na bokach bojowego przedziału.
M46 Patton miał klasyczny układ: silnik i skrzynia biegów znajdowały się z tyłu pojazdu, przedział bojowy znajdował się pośrodku, a przedział kontrolny znajdował się z przodu, gdzie kierowca i jego pomocnik (był też maszyną strzelca) zostali zlokalizowani. W przedziale sterowniczym jednostki rozmieszczono dość swobodnie, czego nie można powiedzieć o przedziale zasilającym, który był tak ciasno rozmieszczony, że w celu przepłukania filtrów paliwa, regulacji układu zapłonowego, obsługi generatorów, wymiany pomp benzynowych i innych podzespołów oraz zespołów, konieczne było wymontowanie całego bloku elektrowni i skrzyni biegów.
Taki układ spowodowany był koniecznością umieszczenia w komorze napędowej dwóch zbiorników paliwa o dużej pojemności oraz znacznego 12-cylindrowego, chłodzonego powietrzem silnika benzynowego Continental z układem cylindrów w kształcie litery V, który rozwijał moc 810 KM. Z. i zapewnił ruch na autostradzie z maksymalną prędkością 48 km/h. Przekładnia typu „Cross-Drive” firmy Allison posiadała hydrauliczne napędy sterujące i była pojedynczą jednostką, na którą składała się główna skrzynia biegów, zintegrowany przemiennik momentu obrotowego, skrzynia biegów i mechanizm obrotowy. Skrzynia biegów miała dwa biegi podczas jazdy do przodu (wolny i przyspieszony) oraz jeden podczas jazdy do tyłu.
Skrzynia biegów i mechanizm obrotowy były sterowane jedną dźwignią, która służyła zarówno do zmiany biegów, jak i do obracania czołgu. Podwozie czołgu M46 różniło się od podwozia jego poprzednika M26 tym, że w M46 zainstalowano jedną dodatkową rolkę o małej średnicy między kołami napędowymi a tylnymi kołami jezdnymi, aby zapewnić stałe napięcie gąsienic i zapobiec ich opadaniu. Dodatkowo na przednim zawieszeniu zamontowano drugie amortyzatory. Reszta podwozia "Pattona" była podobna do podwozia M26. Czołg M46 został przystosowany do pracy w warunkach niskich temperatur oraz posiadał specjalne wyposażenie do pokonywania przeszkód wodnych.
Charakterystyka wydajności czołgu średniego M46 „Patton”:
Źródła:
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
W 1946 roku czołg M26 Pershing, który sprawdził się w walkach II wojny światowej, został zmodernizowany, polegający na zainstalowaniu nowego, mocniejszego silnika, zastosowaniu dużego hydromechanicznego przenoszenia mocy, zainstalowaniu armaty tego samego kalibru, ale z nieco ulepszonymi danymi balistycznymi, nowym systemem sterowania i nowymi napędami kierowania ogniem.Zmieniono również konstrukcję podwozia. W rezultacie czołg stał się cięższy, ale jego prędkość pozostała taka sama. W 1948 roku zmodernizowany pojazd wszedł do służby pod oznaczeniem M46 „Patton” i do 1952 roku był uważany za czołg główny armii amerykańskiej.
