Rosomak MLU - możliwe sposoby modernizacji polskiego transportera opancerzonego
Sprzęt wojskowy

Rosomak MLU - możliwe sposoby modernizacji polskiego transportera opancerzonego

Rosomak MLU - możliwe sposoby modernizacji polskiego transportera opancerzonego

Widok podwozia kołowego transportera opancerzonego "Rosomak-L" w widoku ogólnym z boku. Na uwagę zasługuje nowy, w pełni automatycznie składany jednoczęściowy falochron oraz przeprojektowany właz kierowcy.

Pojazdy na platformie kołowego transportera opancerzonego Rosomak od ponad 15 lat służą w Siłach Zbrojnych RP i ugruntowały swoją pozycję jako jedne z najbardziej wszechstronnych, udanych i jednocześnie uwielbianych przez członków załogi. i technika, pojazdy bojowe ostatniego ćwierćwiecza. Dostawy nowych Rosomaków wciąż trwają i można przypuszczać, że będą trwały co najmniej przez kolejną dekadę. Niemniej jednak wymagania dotyczące nowych modyfikacji Rosomaka przez Klienta, a także postęp techniczny i technologiczny ostatnich dziesięcioleci lub więcej, zachęcają do wprowadzenia zmodernizowanego lub nawet nowego samochodu, a także wydłużenia żywotności pojazdów stoją już w kolejce i stosują w ich przypadku procedury modernizacyjne w zakresie uzgodnionym z użytkownikami pojazdów.

MLU (Mid-Life Upgrade) to koncepcja, która jest ostatnio szeroko stosowana przez siły zbrojne i przemysł obronny większości krajów rozwiniętych. W Polsce wojsko do tej pory używało terminów „modernizacja” i „modyfikacja”, ale w praktyce MLU może oznaczać zarówno modyfikację, jak i modernizację, więc należy ją rozpatrywać w szerszym kontekście niż tylko technicznym.

Rosomak MLU - możliwe sposoby modernizacji polskiego transportera opancerzonego

Widok z tyłu podwozia CTO "Rosomak-L". W tylnym kadłubie podwójne drzwi zastąpiono obniżoną rampą do lądowania.

Zakłady Polskiej Grupy Zbrojeniowej SA Rosomak SA z Siemianowic Śląskich, producent pojazdów na platformie kołowego transportera opancerzonego Rosomak, od kilku lat doradza Ministerstwu Obrony Narodowej przy modyfikacji i modernizacji pojazdu, który może być przypisane do MLU pod względem wolumenu (były nawet wstępne wymagania taktyczno-techniczne), a teraz przygotowali własną koncepcję na bardziej rozbudowany program MLU. Podkreślamy, że jest to inicjatywa branżowa, która po ostatecznym opracowaniu zostanie przedstawiona Ministerstwu Obrony.

Rozwiązania techniczne składające się na MLU ewoluowały i ewoluują w związku z postępem technicznym, zmianami w łańcuchu dostaw, wdrożeniami w gotowych nowych wersjach maszyny, a także zmieniającymi się potrzebami MON. Ważnym aspektem jest szeroko rozumiany wieloletni program produkcyjny, który powinien obejmować zarówno modernizację transporterów opancerzonych realizowaną w ciągu kilku lat, jak i wprowadzenie na rynek nowych maszyn z rodziny Rosomak. Zgodnie z koncepcją Rosomak SA nowe rozwiązania techniczne będą stosowane niezależnie od tego, czy jest to pojazd w trakcie adaptacji – przebudowy z pojazdu bazowego na nową wersję specjalną, czy też przy modernizacji i dostosowaniu do montażu nowego wyposażenia (Rosomak-BMS). program KTO-Spike), czy też z nowej produkcji, choć wolumen wdrażanych nowych rozwiązań byłby z pewnością większy w przypadku nowych transporterów opancerzonych.

Obecnie Rosomak SA pracuje nad przygotowaniem szczegółowej oferty technicznej obejmującej modernizację już wyprodukowanego podwozia transportera opancerzonego w zakresie podstawowym i rozszerzonym, a także produkcję nowych pojazdów o znacząco zmienionych (ulepszonych) parametrach. W każdej z opcji zastosowane zostaną rozwiązania techniczne zawarte w MDR, oczywiście w odpowiednim zakresie konfiguracji. Teraz firma jest również gotowa do rozpoczęcia produkcji zupełnie nowych 32-tonowych pojazdów DMC na podstawie licencji pojazdu AMV XP (XP L) 8×8, ale ten aspekt wykracza poza plan. Modernizacja MDR, choćby w związku z koniecznością wprowadzenia zupełnie nowych rozwiązań technologicznych w fabrykach i poważniejszej modernizacji urządzeń produkcyjnych (więcej szczegółów w WiT 10/2019).

Woluminy i opcje aktualizacji

Przy opracowywaniu propozycji technicznej dla poszczególnych wariantów programu MLU przyjęto następujące założenia:

  • Efektem modernizacji powinno być zwiększenie ładowności przy zachowaniu zdolności do pokonywania przeszkód wodnych poprzez pływanie.
  • Transportery opancerzone DMK, zarówno pod względem nawigacji, jak i konstrukcji, nie powinny być zmieniane. Obecnie za granicą LMP pojazdu standardowego (po wdrożeniu szeregu nowych rozwiązań zwiększających wyporność) wynosi 23,2 ÷ 23,5 t, konstrukcja 26 t, 25,2 ÷ 25,8 t, konstrukcja do 28 ton.
  • Uaktualnienie powinno prowadzić do poprawy wydajności, a nie obniżenia wydajności.
  • Modernizacja powinna uwzględniać oczekiwania MON, w tym dotyczące warunków pracy załóg.

    Planowany wolumen wdrożeń rozwiązań modernizacyjnych przedstawia tabela.

Oczekiwane rozwiązania techniczne

Główną zmianą modernizacyjną planowaną w ramach MLU jest wydłużenie podwozia, co wynika z aktualnego i planowanego zapotrzebowania MON. Z aktualnego punktu widzenia standardowe podwozie transportera ma niewystarczającą pojemność przedziału wojskowego przeznaczonego na specjalne nadbudówki oraz ograniczenia wagowe, które w szczególności dotyczą masy bojowej pojazdu zdolnego do pokonywania przeszkód wodnych . Opracowane dotychczas rozwiązania techniczne pozwoliły na zwiększenie nośności przy jednoczesnym zapewnieniu wyporności, ale obliczone wartości graniczne zostały już osiągnięte (wzrost z 22,5 do 23,2÷23,5 ton) i dalsze zmiany są niemożliwe bez istotnych korekt wymiary podwozia. Zmianę taką należy uznać za niezbędną ze względu na obecnie znane wymagania MON, w tym dotyczące np. parametrów podwozia BTR w wersji pływającej do montażu wieży ZSSV-30, ponieważ a także rozwój sprzętu specjalnego w ramach projektu Rosomak-BMS. W przypadku instalacji nowego systemu wieżowego lub sprzętu elektronicznego na zwykłym pojeździe konieczne będzie ograniczenie liczby przewożonych żołnierzy. Szczegółowe wartości dla poszczególnych parametrów zostaną określone w toku prowadzonych analiz technicznych, jednak na podstawie aktualnie uzyskanych wyników można stwierdzić, że wypuszczone podwozie KTO (działające jako Rosomak-L) zapewni wzrost ładowności o co najmniej 1,5 tony i dodatkowe 1,5 t. m³ objętości wewnętrznej dla konstrukcji specjalnych, przy zachowaniu zdolności do bezpiecznego pokonywania przeszkód wodnych poprzez pływanie.

Dodaj komentarz