Polska Grupa Zbrojeniowa SA Plany i projekty biur platformy lotniczej
Sprzęt wojskowy

Polska Grupa Zbrojeniowa SA Plany i projekty biur platformy lotniczej

Polska Grupa Zbrojeniowa SA Plany i projekty biur platformy lotniczej

System rozpoznania taktycznego krótkiego zasięgu PGZ-19R jest zdecydowanie najbardziej zaawansowanym systemem bezzałogowym w ofercie Polskiej Grupy Zbrojeniowej SA. PGZ SA

Polska Grupa Zbrojeniowa SA ma bardzo ambitne plany wobec lotnictwa i już wkrótce może być kojarzona z co najmniej kilkoma innowacyjnymi, dobrze sprzedającymi się produktami. Będzie to możliwe kosztem podległych jej spółek sektora lotniczego, które wkrótce zostaną wzmocnione nowymi – repolonizowanymi.

Polska Grupa Zbrojeniowa SA, zrzeszająca niemal cały przemysł obronny państwa, kojarzona jest przede wszystkim z produkcją uzbrojenia dla Wojsk Lądowych i Marynarki Wojennej. Obejmuje jednak również sześć spółek należących do szeroko rozumianej branży lotniczej, które są koordynowane przez Zarząd Platformy Lotniczej PGZ. Wśród nich są trzy fabryki samolotów wojskowych: WZL Nr 1 SA, WZL Nr 2 SA i WZL Nr 4 SA, Centralne Wojskowe Biuro Konstrukcyjno-Technologiczne SA, Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Kalisz” SA oraz Tool-Mechanik Sp. z oo Spółki te należą do odnoszących największe sukcesy spółek w Grupie, inwestujących znaczne środki w badania i rozwój. Realizują szerokie możliwości PGZ SA w zakresie bezzałogowych statków powietrznych, śmigłowców i statków powietrznych. W tej chwili chodzi głównie o możliwości remontowe i remontowe, ale aktywnie rozwijane są również zdolności modernizacyjne i produkcyjne.

Posuwa się również projekt rozszerzenia kompetencji sektora lotniczego o dwa podmioty. Jedna z nich to zorganizowana część obecnego Pratt & Whitney Rzeszów SA, druga to UTC Aerospace Systems Wrocław Sp. z oo (dawniej Hydral). Dzięki repolonizacji tych przedsiębiorstw znacznie zwiększą się możliwości produkcyjne i remontowe silników i skrzyń biegów lotniczych. W WSK „PZL-Kalisz” SA będą to, tak jak dotychczas, silniki tłokowe i ich części, aw Rzeszowie silniki turbowałowe i skrzynie biegów. Ponadto we Wrocławiu i Kaliszu powstaną jednostki paliwowe i hydrauliczne oraz skrzynie biegów do napędów samolotów. Ważnym elementem, na który zwraca uwagę Biuro Platformy Lotniczej, jest budowa nowych strategii dla poszczególnych spółek z naciskiem na dywersyfikację produkcji i sprzedaży usług zgodnie z celami stawianymi przez Polską Grupę Zbrojeniową SA.

Systemy bezzałogowych statków powietrznych

Systemy BSP to produkty cieszące się dużym zainteresowaniem zarówno ze strony Ministerstwa Obrony Narodowej, jak i innych służb bezpieczeństwa. Ministerstwo Obrony Narodowej czeka obecnie na jednoznaczne deklaracje, jakie kategorie bezzałogowców GK PGZ SA może oferować swoje produkty, a najważniejsze dla MON jest pozyskanie konkretnych zdolności, a nie promocja konkretnego producenta. Jest więcej niż prawdopodobne, że Grupa będzie w stanie zaoferować satysfakcjonujące rozwiązania w wielu obszarach będących przedmiotem zainteresowania MON, czy to we współpracy z jednostkami naukowymi, polskimi firmami czy przynajmniej z największymi platformami, z zagranicznymi oligarchów o możliwie największym stopniu polonizacji swoich produktów.

Biuro Platformy Lotniczej PGZ ściśle współpracuje z Instytutem Technicznym Wojsk Lotniczych (ITWL) oraz Wojskowym Instytutem Techniki Uzbrojenia (WITU) w zakresie systemów UAV. Współpraca w tym zakresie rozwija się również z firmami zagranicznymi i nie mówimy tu tylko o listach intencyjnych. Wręcz przeciwnie: spółki PGZ SA produkują już komponenty do niektórych z nich, m.in. dla amerykańskiej firmy Textron WZL Nr 2 SA produkuje elementy do wyrzutni systemu Warden, a dla izraelskiego Elbitu w demblińskim oddziale WZL Nr 1 SA przygotowywana jest produkcja elementów kompozytowych

PGZ SA bierze udział we wszystkich polskich przetargach wojskowych na systemy BSP. W programie Sparrow, który ma na celu dostawy amunicji obiegowej dla Sił Zbrojnych RP, prowadzona jest współpraca PGZ z WITU, ITWL i WZL Nr 2 SA w zakresie systemu DragonFly z wykorzystaniem multicoptera, a z drugiej strony z prywatną firmą MSP Marcin Szender Polska w ramach platformy Giez wykorzystującej rakietopodobny stałopłat. W tym przypadku grupa zdecydowała się na wariant dwutorowy, oferujący zmechanizowaną windę do operacji w obszarach miejskich oraz platformę lotniczą bardziej przydatną na terenach otwartych. W każdym razie oba proponowane systemy są wyposażone w te same głowice uniwersalne, opracowane w WITU i wyprodukowane przez firmę Belma z Bydgoszczy (PGZ SA), a także stosowane w zakupionym niedawno dla Wojsk Obrony Terytorialnej systemie UAV grupy WB Warmate.

PGZ SA jest również zaangażowana w relatywnie niedrogi, ale zawieszony program Dragonfly, który ma doprowadzić do powstania wielowirnikowego okrętu rozpoznawczego dla Sił Zbrojnych RP. Oferowany tu produkt to opracowany przez ITWL czterowirnikowy silnik AtraX, który z powodzeniem dostarczany jest klientom w kraju (Akademia Wojsk Lotniczych, Polska Spółka Gazownictwa) i za granicą (Afryka Północna). Do tej pory system ten był tworzony w kilku egzemplarzach i produkowany przez ITWL, ale w przypadku większych zamówień z MON, a takich się spodziewa, planowany jest zakup licencji od PGZ SA i umieszczenie produkcji głównie w WZL Nr 2 SA, w której Centrum Kompetencyjne eksploatuje Bezzałogowe Statki Powietrzne.

ITWL dostarcza również rozwiązanie dla procedury mini UAV (program Wizjer) z wykorzystaniem stałopłatów. Opracowany tam system NeoX jest elektronicznie kompatybilny z AtraX i został również sprzedany WSOSP. PGZ SA zamierza również pozyskać licencję na ten system i zgłosić ją do przetargu przygotowanego przez Ministerstwo Obrony Narodowej. Zadowolenie klienta nie będzie łatwe, ponieważ wymagania techniczne MON są tu bardzo wysokie, przy zachowaniu stosunkowo niskiej ceny jednostkowej. Istnieją jednak dziesiątki zestawów rozpoznawczych.

Dużo doskonalszym rozwiązaniem jest system PGZ-19R proponowany w ramach Orlik PMT, czyli m.in. system rozpoznania taktycznego krótkiego zasięgu. Tutaj PGZ SA ma już swój własny dojrzały produkt, rozwijany od kilku lat w oparciu o demonstrator technologii E-310. Zaproponowany system PGZ-19R musiał sprostać bardzo wysokim wymaganiom polskich sił zbrojnych i w tym celu przeprowadzono gruntowną przebudowę konstrukcji: kadłuba, skrzydeł, systemu sterowania, zintegrowanego ładunku i elektrowni.

Dodaj komentarz