Lutowanie to proces łączenia dwóch metalowych rur za pomocą substancji zwanej lutem.
Działa poprzez ogrzewanie dwóch części, które są trzymane razem, a następnie dodanie lutu, który mięknie, gdy się nagrzewa. Lut stopi się iw trakcie tego procesu wpłynie do szczeliny między dwiema rurami, tworząc szczelne połączenie.
Lutowanie może odnosić się zarówno do lutowania miękkiego, jak i twardego. Różnice między nimi polegają na rodzaju lutu używanego do łączenia materiałów i temperaturach wymaganych do ich stopienia.
Pręty lutownicze i lutownicze to kawałki stopów metali, których temperatura topnienia jest niższa od temperatury topnienia łączonych metali. Lut twardy lub stopy lutownicze są wykonane ze stopów zawierających srebro, miedź lub nikiel, które mają temperaturę topnienia powyżej 450 stopni Celsjusza (842 stopni Fahrenheita).
Z drugiej strony drut lutowniczy jest wykonany z połączenia cynku, miedzi, ołowiu, bizmutu i antymonu lub palladu. Metale te mają temperaturę topnienia od 180 do 190 stopni Celsjusza (356 do 374 stopni Fahrenheita).
Do prac hydraulicznych należy używać lutu bezołowiowego. Bezołowiowe faktycznie odnosi się do lutu, który ma zawartość ołowiu mniejszą niż 0.2%, w ogóle nie zawiera ołowiu. To wystarczy, aby zapobiec przedostawaniu się ołowiu do wody.
