Międzynarodowa operacja lotnicza przeciwko Państwu Islamskiemu

Międzynarodowa operacja lotnicza przeciwko Państwu Islamskiemu

19 grudnia 2018 r. prezydent USA Donald Trump niespodziewanie ogłosił wycofanie wojsk amerykańskich z północno-wschodniej Syrii. Prezydent uzasadnił to pokonaniem samozwańczego kalifatu w Syrii. Tym samym dobiega końca (choć trwa) wieloletni udział lotnictwa koalicyjnego w wojnie z Państwem Islamskim w Syrii.

Międzynarodowa interwencja przeciwko Państwu Islamskiemu w Iraku i Syrii (ISIS) kierowana przez Stany Zjednoczone została autoryzowana przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Baracka Obamę 7 sierpnia 2014 roku. Była to przede wszystkim operacja powietrzna, siły powietrzne tego kraju i międzynarodowa koalicja zbrojna, w skład której wchodziły NATO i kraje arabskie przeciwko ekstremistom ISIS. Operacja przeciwko „Państwu Islamskiemu” w Iraku i Syrii jest powszechnie znana pod amerykańskim kryptonimem Operation Inherent Resolve (OIR), a narodowe kontyngenty wojskowe miały własne oznaczenia kodowe (Okra, Shader, Chammal itp.). Połączona Grupa Zadaniowa, która miała wspierać międzynarodowe operacje bojowe przeciwko ISIS, została nazwana Połączoną Grupą Zadaniową – Operacja Inherent Resolve (CJTF-OIR).

Operacja lotnicza USA w Iraku rozpoczęła się 8 sierpnia 2014 roku. 10 września prezydent USA Barack Obama ogłosił strategię zwalczania ISIS, która obejmowała rozszerzenie nalotów na ISIS na terytorium Syrii. Stało się to 23 września 2014 roku. Stany Zjednoczone w bombardowaniu celów w Syrii dołączyły do ​​krajów arabskich, a zwłaszcza Wielkiej Brytanii z krajów NATO. Patrole i wypady nad Syrią stanowiły znacznie mniejszą część wysiłków powietrznych koalicji na Bliskim Wschodzie niż w Iraku, gdzie koalicja uzyskała pełną legitymację prawną i polityczną dla swoich działań. Wiele krajów dało jasno do zrozumienia, że ​​misja będzie skierowana tylko przeciwko ISIS w Iraku, a nie w Syrii. Nawet jeśli operacje rozszerzono później na wschodnią Syrię, udział takich kontyngentów jak belgijski, holenderski i niemiecki był raczej symboliczny.

Operacja nieodłączna uprawnienia

Początkowo operacja przeciwko ISIS w Iraku i Syrii nie miała kryptonimu, co zostało skrytykowane. Dlatego operacja została nazwana kodem „Inner Resolve”. Stany Zjednoczone z pewnością stały się liderem globalnej koalicji, co zaowocowało aktywnością we wszystkich sferach – powietrzną, naziemną, logistyczną itp. Stany Zjednoczone postrzegały okupowane przez ISIS terytorium wschodniej Syrii jako równoznaczne z Irakiem pole bitwy. Oznaczało to, że syryjska przestrzeń powietrzna była bez ograniczeń naruszana ze względu na jej krytyczne stanowisko wobec rządu w Damaszku i poparcie dla antyrządowej opozycji.

Oficjalnie do 9 sierpnia 2017 r. koalicja przeprowadziła 24 566 strajków na pozycje bojowników islamskich, w tym 13 331 w Iraku i 11 235 w Syrii. Liczby pokazują, że koalicja – w praktyce USA – bez ograniczeń atakowała cele we wschodniej Syrii. Główne wysiłki miały na celu zniszczenie infrastruktury, w tym wydobycia i transportu ropy naftowej oraz wsparcia powietrznego dla Syryjskich Sił Demokratycznych (SDF), naturalnego sojusznika koalicji anty-ISIS w Syrii. Ostatnio, wraz z zanikiem działań wojennych w Iraku, ciężar działań wojennych przeniósł się na wschodnią Syrię. Na przykład w drugiej połowie grudnia 2018 r. (16-29 grudnia) siły CJTF-OIR przeprowadziły 469 uderzeń na cele w Syrii i tylko 9 uderzeń na cele w Iraku.

Amerykanie korzystali z wielu baz na Bliskim Wschodzie, m.in. z Al Dhafra w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, gdzie stacjonowały F-22, czy Al Udeida w Katarze, skąd operowały B-52. Duży obóz treningowy, m.in. A-10, F-16 i F-15E stacjonowały również w Incirlik w Turcji. Jeśli chodzi o siłę i zasoby, Stany Zjednoczone rozmieściły cały swój arsenał amunicji lotniczej w OIR, w tym nad Syrią, od pocisków kierowanych i bomb po pociski manewrujące, w tym najnowszy AGM-158B JASSM-ER o niewykrywalnych właściwościach. Debiut bojowy miał miejsce 14 kwietnia 2018 r. podczas ataku na syryjskie obiekty broni chemicznej. Dwa bombowce B-19 wystrzeliły 158 pocisków AGM-1B JASSM-ER - zgodnie z oficjalnym oświadczeniem wszystkie miały trafić w swoje cele.

Bezzałogowe samoloty bojowe i rozpoznawcze (MQ-1B, MQ-1C, MQ-9A), samoloty wielozadaniowe (F-15E, F-16, F/A-18), samoloty szturmowe (A-10), bombowiec strategiczny ( B-52, B-1) oraz transport, tankowanie w powietrzu, patrol itp.

Ciekawe statystyki ukazały się w styczniu 2015 roku po kilku miesiącach OIR. W tym czasie 16 tys. misji uderzeniowych, z 60 proc. padło na samoloty Sił Powietrznych USA, a 40 proc. na samolocie US Navy i innych członków koalicji. Procentowy rozkład ataków był następujący: F-16 – 41, F-15E – 37, A-10 – 11, B-1 – 8 i F-22 – 3.