Lockheed Martin F-35 Lightning II w Japonii

Pierwszy japoński F-35A (AX-01; 701) w locie 24 sierpnia 2016 r. Japoński rząd zatwierdził zakup 42 F-35A 20 grudnia 2011 r. i podpisał umowę międzyrządową 29 czerwca 2012 r.

Japonia od kilku lat jest jednym z rosnących użytkowników wielozadaniowych samolotów bojowych F-35 Lightning II. Jest to również drugi po Włoszech kraj (nie licząc USA), w którym działa centrum montażu i serwisu F-35. W przeciwieństwie do większości reszty świata, gdzie F-35 będzie głównym samolotem bojowym przez kilka następnych dziesięcioleci, w Japonii jest uważany za ważny, ale uzupełniający dodatek do dwóch innych typów – przeprojektowanego F-15J/DJ kai i nowe myśliwce FX nowej generacji.

W połowie pierwszej dekady II wieku Japońskie Siły Samoobrony Powietrznej (Kōkū Jieitai; Powietrzne Siły Samoobrony, ASDF) stanęły przed pytaniem o wybór nowego samolotu bojowego. Ze względów finansowych produkcja myśliwców szturmowych Mitsubishi F-2A/B była ograniczona, aw 2008 planowane jest rozpoczęcie wycofywania myśliwców McDonnell Douglas F-4EJ i Phantom II. Chociaż awionika myśliwców przechwytujących McDonnell Douglas F-15J/DJ Eagle została zmodernizowana (patrz ramka), wraz z budową myśliwców 5. generacji (odpowiednio Chengdu J-20 i Sukhoi T-50/PAK FA), ASDF znalazł się w niekorzystna sytuacja. Japończycy byli bardzo zainteresowani amerykańskim myśliwcem 5. generacji Lockheed Martin F-22A Raptor, ale ze względu na zakaz eksportu uchwalony przez Kongres USA ich zakup nie był możliwy. Dlatego zainicjowali własny program badawczo-rozwojowy dla myśliwców nowej generacji (patrz ramka).

Pierwszy japoński F-35A odbywa swój dziewiczy lot z Fort Worth w Teksasie; 24 sierpnia 2016 W kokpicie pilota testowego Lockheed Martin,

Paula Hattendorfa.

Program Obrony Średnioterminowej (MTDP) na lata fiskalne 2005-2009, oparty na Wytycznych Programu Obrony Narodowej przyjętych przez rząd Japonii w dniu 10 grudnia 2004 r. (Bōei Keikaku no Taikō; Wytyczne Programu Obrony Narodowej, NDPG) na rok 2005 i kolejne odnotowane od lat: Rząd Japonii będzie promował modernizację myśliwca F-15 i zakupił nowe myśliwce w celu zastąpienia F-4. Zmiana rządu spowodowała jednak, że podjęcie konkretnych decyzji w sprawie zakupu następcy F-4EJ kai opóźniło się o kilka lat. Dopiero w kolejnym SPR na lata 2011-2015, opartym na NPD 17 i nowszych, przyjętym przez rząd w grudniu 2010, 2011, planowano zakup pierwszej partii 12 nowych myśliwców taktycznych.

Rozważani kandydaci to: Boeing F/A-18E/F Super Hornet, Boeing F-15 Eagle, Lockheed Martin F-35 Lightning II, Dassault Rafale i Eurofighter Typhoon. W grudniu 2008 r. lista ta została zawężona do F-15, F-35 i Typhoon. Przedstawiciele ASDF odwiedzili każdą z fabryk, aby zapoznać się z osiągami i metodami produkcji samolotu. Między innymi na tej podstawie w czerwcu 2010 roku F-15 został zastąpiony przez odrzucone wcześniej F/A-18E/F. W międzyczasie rząd postanowił dodać do listy wymagań możliwość licencjonowanej produkcji lub końcowego montażu zakupionych samolotów w Japonii. Pomysł polegał na utrzymaniu miejsc pracy w japońskim przemyśle lotniczym, zwłaszcza w Mitsubishi Heavy Industries (MHI), który miał wolne moce produkcyjne po wczesnym wycofaniu F-2 i nie chciał zwalniać swojego doświadczonego, wysoko wyszkolonego personelu technicznego.

13 kwietnia 2011 r. japońskie Ministerstwo Obrony (Bōeishō) wysłało do rządów USA i Wielkiej Brytanii formalne wnioski o udzielenie informacji (RFI) na temat nowych myśliwców. Termin składania wniosków upłynął 26 września. Po ich analizie 20 grudnia 2011 r. rząd Japonii i Rada Bezpieczeństwa Narodowego (Kokka Anzen Hoshō Kaigi; Rada Bezpieczeństwa Narodowego) zatwierdziły wybór F-35A. Decydowały o tym: wielozadaniowość, zwłaszcza bardzo duże możliwości w misjach powietrze-ziemia, doskonałość techniczna samolotu i perspektywy dalszego rozwoju w przyszłości, a także dopuszczenie do montażu końcowego i produkcji wybranych części oraz montaże w Japonii. Chociaż program rozwoju i testów F-35 był nękany licznymi problemami technicznymi i długimi opóźnieniami w tym czasie, Japończycy planowali zakup 42 egzemplarzy począwszy od roku podatkowego 2012.

Po ogłoszeniu decyzji rządu japońskiego, prezes i dyrektor generalny Lockheed, Martin Bob Stevens, powiedział: „Jesteśmy dumni z zaufania, jakim rząd japoński obdarzył F-35 i nasz zespół produkcyjny, aby sprowadzić ten myśliwiec piątej generacji do Japonii. Siły Samoobrony Powietrznej. Niniejsze ogłoszenie wyznacza nowy rozdział w naszym długoletnim partnerstwie z przemysłem japońskim i opiera się na ścisłej współpracy w zakresie bezpieczeństwa między USA i Japonią.

Zawarcie umowy

30 kwietnia 2012 roku Agencja Współpracy w zakresie Obrony i Bezpieczeństwa (DSCA) poinformowała Kongres USA, że władze Japonii wystąpiły do ​​administracji USA o zgodę na sprzedaż czterech F-35A w ramach procedury FMS (Foreign Military Sale) z możliwością 38 Łączna maksymalna wartość kontraktu, poza samym samolotem, który obejmuje również dodatkowe wyposażenie, części zamienne, dokumentację techniczną, narzędzia, szkolenie personelu i wsparcie operacyjne, oszacowano na 10 mld USD. Na poparcie wniosku DSCA stwierdziło: Japonia jest główną potęgą polityczną i gospodarczą w Azji Wschodniej i Zachodnim Pacyfiku oraz kluczowym sojusznikiem USA w zaprowadzaniu pokoju i stabilności w regionie. Rząd USA korzysta z baz i obiektów w Japonii. Proponowana sprzedaż jest zgodna z celami politycznymi USA oraz Traktatem o wzajemnej współpracy i bezpieczeństwie z 1960 roku.

W dniu 35 czerwca 38 r. podpisano formalną umowę międzyrządową (LOA) na zakup czterech F-29A z opcją 2012 (używanych w kolejnych latach) wraz z wyposażeniem i powiązanymi usługami. Na tej podstawie Departament Obrony USA , działając w imieniu rządu Japonii, w dniu 25 marca 2013 r. podpisał odpowiednią umowę z Lockheed Martin. Raport roczny Departamentu Obrony USA ze stycznia 2013 r. stwierdza, że ​​pierwsze cztery F-35A z ASDF będą wyposażone w oprogramowanie awioniczne Block 3i. Kolejne maszyny z serii Lot 9 LRIP (Low Rate Initial Production) są już wyposażone w oprogramowanie Block 3F.