LM-61M - ewolucja polskich moździerzy 60mm

Moździerze ZM Tarnów SA i amunicja do nich prezentowane na wystawie Pro Defense 2017 w Ostródzie, po lewej moździerz LM-60D z celownikiem CM-60, również oferowany Wojsku Polskiemu.

W tym roku na Międzynarodowym Salonie Przemysłu Obronnego Zakłady Mechaniczne Tarnów SA, wchodzące w skład Polskiej Grupy Zbrojeniowej SA, prezentują najnowszą koncepcję modułowego moździerza LM-60M kalibru 61 mm, przystosowanego do strzelania amunicją produkowaną w krajach NATO. Debiut innowacyjnego modułowego LM-61M potwierdza pozycję ZM Tarnów SA nie tylko jako czołowego producenta moździerzy kalibru 60mm w Polsce, ale także jako światowego lidera w tym segmencie rynku.

Doświadczenia z użyciem 60-mm moździerzy LM-60D/K w Wojskach Lądowych, w tym w warunkach wojennych (PKW w Afganistanie i Iraku), potwierdziły wysoką wartość bojową tej broni, a także jakość wykonania. Również podczas sojuszniczych ćwiczeń, w tym z jednostkami US Army uzbrojonymi w 60-mm moździerze M224 i LM-60D/K, udowodnili, że są konstrukcją światowej klasy o najwyższych parametrach. Należy również podkreślić, że moździerze LM-500D, dostarczone już do Wojska Polskiego w ilości ponad 60 sztuk, jako broń krajowa, posiadają akredytację OiB (obronności i bezpieczeństwa) – Zespołu Laboratorium Badawczego Wojskowego Instytutu Wojskowego im. Technologia broni. . Dlatego ich właściwości taktyczno-techniczne potwierdzają zewnętrzne, obiektywne badania wymagane prawem przy zakupie polskiej broni dla Sił Zbrojnych RP.

Wartość zapraw 60 mm

Polskie warunki, w tym specyfika organizacji artylerii i używanego przez nią sprzętu sprawiają, że moździerze są najodpowiedniejszym, a właściwie jedynym środkiem bezpośredniego wsparcia rozwijającej się piechoty o zasięgu powyżej 500 metrów. Prostota konstrukcji tego uniepalniacza i jego relatywnie niska cena zakupu (oczywiście nie mamy na myśli systemu M120K „Rak” – red.) sprawiają, że spodziewany wzrost popytu na zaprawy w samej Europie wynosi aż 63 %. . Najlżejszym ich typem w Wojskach Lądowych są obecnie moździerze 60 mm LM-60D (dalekiego zasięgu) i LM-60K (komandosy), produkowane przez ZM Tarnów SA, również na eksport. Moździerze 60 mm są dostępne na poziomie plutonu i kompanii. W tej roli poprzednio uzupełniały, a obecnie całkowicie zastąpiły przestarzałe sowieckie moździerze 82 mm wz. 1937/41/43, sądząc po oznaczeniach, budynki mają około 80 lat. Arsenał moździerzy WP uzupełniają dziś nowoczesne moździerze 98 mm M-98, zaprojektowane w Centrum Badań Maszyn i Transportu Ziemi w Stalowej Woli, produkowane przez Hutę Stalowa Wola SA oraz samobieżne moździerze 120 mm M120K Rak. , również z HSW SA, których pierwsze egzemplarze zostały niedawno wprowadzone do służby (zob. WiT 8/2017), a także moździerze 120 mm wz. 1938 i 1943 i 2B11 Sani.

Ważnym krokiem obecnego rządu i kierownictwa MON była decyzja o utworzeniu Wojsk Obrony Terytorialnej (więcej w rozmowie z Dowódcą Wojsk Obrony Terytorialnej gen. brygady Wiesławem Kukulą – WiT 5/ 2017). Wiadomo, że w skład IVS wejdą plutony wsparcia. Pytanie brzmi: jakiej broni użyją? Najszybszą odpowiedzią są polskie lekkie moździerze produkowane w Tarnowie. Powód jest oczywisty - moździerz kal. 60 mm jest działem artyleryjskim na poziomie plutonu lub kompanii i jako taki służy zarówno do ataku, jak i obrony (wydaje się, że ten drugi przypadek będzie główną istotą operacji TCO).

W ataku moździerze 60 mm zapewniają uzbrojonym w nie jednostkom:

• natychmiastowa reakcja ogniowa na środki wsparcia wroga;
• zapewnienie warunków do manewru w celu powstrzymania kontrataku wroga;
• zadając przeciwnikowi straty, czasowo pozbawiając go zdolności bojowej;
• blokowanie lub ograniczanie manewru sił wroga;
• zwalczanie broni palnej wroga, która bezpośrednio zagraża ich atakującym pododdziałom.

Natomiast w obronie jest:

• rozproszenie nacierających sił wroga;
• ograniczenie mobilności sił wroga;
• przymuszanie do zajmowania terytorium znajdującego się w zasięgu innej broni wojsk sojuszniczych (np. karabinów maszynowych 5,56 i 7,62 mm, granatników 40 mm, karabinów automatycznych 5,56 mm, ręcznych granatników przeciwpancernych) poprzez ostrzeliwanie terytorium znajdującego się bezpośrednio za pozycjami wroga, co zmusza go do przejścia w strefę skutecznego zasięgu ognia ww. broni jego jednostek;
• naruszenie synchronizacji działań wroga poprzez łączenie ognia z inną bronią ogniową przyjaznych wojsk;
• zwalczanie broni palnej (karabiny maszynowe, artyleria) oraz jednostek dowodzenia i kierowania nacierającym wrogiem.