Kamov Ka-52 w konflikcie syryjskim
Pierwsze rosyjskie śmigłowce bojowe Ka-52 przybyły do Syrii w marcu 2916, a w następnym miesiącu po raz pierwszy zostały użyte w walkach w pobliżu wsi Homs.
Nieocenione są wnioski wyciągnięte z użycia śmigłowców bojowych Ka-52 w konflikcie syryjskim. Rosjanie maksymalnie wykorzystali wojnę w Syrii, aby zdobyć doświadczenie taktyczne i operacyjne, szybko zbudować personel lotniczy w obliczu sprzeciwu wroga oraz zdobyć umiejętność utrzymywania wysokiego stopnia gotowości do lotu Ka-52 w operacjach bojowych. za granicą, a same helikoptery zyskały reputację sprawdzonych w boju maszyn.
Śmigłowce bojowe Mi-28N i Ka-52 miały wzmocnić siłę uderzeniową Rosyjskich Sił Ekspedycyjnych w Syrii, a także zwiększyć atrakcyjność propozycji Mil i Kamowa na międzynarodowych rynkach uzbrojenia. Śmigłowce Mi-28N i Ka-52 pojawiły się w Syrii w marcu 2016 r. (prace przygotowawcze rozpoczęły się w listopadzie 2015 r.), dostarczono je ciężkim samolotem transportowym An-124 (w jednym locie przewieziono dwa śmigłowce). Po sprawdzeniu i przelocie, zostali wciągnięci do działań wojennych na początku kwietnia w rejonie miasta Homs.
Rosyjskie Mi-24P w Syrii uzupełniły wówczas 4 Mi-28N i 4 Ka-52 (zastąpiły śmigłowce szturmowe Mi-35M). Liczba pojazdów Kamov wysłanych do Syrii nigdy nie została podana do publicznej wiadomości, ale jest to co najmniej dziewięć śmigłowców - tak wiele identyfikuje się po numerach ogonowych (w tym jeden zagubiony, o czym porozmawiamy później). Trudno jest powiązać poszczególne typy z konkretnymi zakresami, ponieważ działały one zgodnie z potrzebami w różnych miejscach. Można jednak wskazać, że w przypadku Mi-28N i Ka-52 głównym obszarem działania były pustynne rejony środkowej i wschodniej Syrii. Helikoptery były wykorzystywane głównie do walki z bojownikami Państwa Islamskiego.
Do głównych zadań wykonywanych przez śmigłowce bojowe Ka-52 należą: wsparcie ogniowe, eskorta śmigłowców transportowych i bojowych w operacjach morskich i powietrznodesantowych oraz samodzielne poszukiwanie i walka z celami. W ostatnim zadaniu para śmigłowców (rzadko jeden samochód) kontroluje wybrany obszar, wyszukując i atakując wroga, przy czym priorytetem jest walka z pojazdami islamistów. Eksploatujący w nocy Ka-52 wykorzystuje stację radiolokacyjną Arbalet-52 (zbudowaną w przedniej części kadłuba) oraz optoelektroniczną stację obserwacyjną i wyznaczania celów GOES-451.
Wszystkie śmigłowce lotnictwa Sił Lądowych Rosji w Syrii są skoncentrowane w jednej eskadrze. Interesujące jest to, że dowództwo, przy dużym nalocie na starą technologię, może latać na różnych typach. Jeden z pilotów Ka-52 wspomina, że podczas misji syryjskiej latał także na śmigłowcach transportowych Mi-8AMTZ. Jeśli chodzi o pilotów i nawigatorów, do Syrii wyjeżdżają najlepsi i najlepsi, także ci, którzy biorą udział w „helikopterowej” części Parady Zwycięstwa na Placu Czerwonym w Moskwie czy w cyklicznych walkach powietrznych i operacjach bojowych „Aviadarts”.
Tożsamości samolotów i śmigłowców są klasyfikowane, co utrudnia identyfikację konkretnych pilotów i jednostek. Autorowi udało się potwierdzić, że oficerowie w szczególności z 15 brygady LWL z Ostrowa koło Pskowa (Zachodni Okręg Wojskowy). Z identyfikacji załogi Ka-52, zagubionej w nocy z 6 na 7 maja 2018 r., wynika, że w Syrii zaangażowana była również 18. brygada LVL z Chabarowska (Wschodni Okręg Wojskowy). Można jednak przypuszczać, że przez Syrię przelatują także piloci, nawigatorzy i technicy z innych jednostek Sił Lądowych Sił Zbrojnych FR wyposażonych w tego typu sprzęt.
W Syrii śmigłowce bojowe Mi-28N i Ka-52 są używane głównie przez niekierowane rakiety S-8 kalibru 80 mm o działaniu odłamkowo-burzącym - strzelają z bloków prowadzących 20 V-8W20A, rzadziej 9M120-1 „Atak-1 ". przeciwpancerne pociski kierowane (w tym wersja 9M120F-1 wyposażona w głowicę termobaryczną) oraz 9A4172K „Vihr-1”. Po wystrzeleniu pociski 9M120-1 „Ataka-1” i 9A4172K „Vihr-1” są naprowadzane w kombinacji – w pierwszej fazie lotu półautomatycznie drogą radiową, a następnie kodowaną wiązką laserową. Są bardzo szybkie: 9A4172K „Vihr-1” pokonuje maksymalny dystans 10 000 m w 28 s, 8000 21 m w 6000 s i 14 9 m w 120 s. W przeciwieństwie do 1M1-6000 „Ataka-14,5”, maksymalny dystans XNUMX m pokonuje w XNUMX s.
