Kominki
– zaledwie 30 lat temu powstały pierwsze kominki wkładowo-kasetowe. Zostały wyprodukowane tak, aby gwarantować pełną kontrolę nad procesem spalania drewna i maksymalne wykorzystanie opału. Osiedlili się w Polsce kilka lat temu. Najpierw były to naboje żeliwne. Później na rynku pojawiły się wkłady z blachy stalowej wykładane szamotem. Żeliwa są tańsze i bardziej odporne na ciągłą pracę w wysokich temperaturach. Do wad, które pojawiają się już na etapie produkcji, można zaliczyć niedokładność spasowania poszczególnych elementów. Wadą wkładów żeliwnych podczas eksploatacji jest wrażliwość na szok termiczny i uszkodzenia mechaniczne. Stalowe wkłady szamotowe są (statystycznie) bardzo trwałe. Wyłożenie pieca szamotowego jest bardziej odporne na działanie wysokich temperatur niż żeliwo i lepiej akumuluje ciepło.
W przedniej ścianie wkładów kominkowych i kaset znajdują się regulatory przepływu powietrza do spalania, które regulują prędkość spalania drewna, a co za tym idzie moc grzewczą urządzenia. Pokrętła regulatora muszą być wykonane z materiałów nienagrzewających się. Większość urządzeń wyposażona jest w tzw. zimne uchwyty, które umożliwiają ich regulację podczas użytkowania. Wszystkie uszczelki wykonane są ze specjalnej mieszanki żaroodpornej, a uszczelki z włókna szklanego to nie azbest!
Kominki zamknięte (opalane) cieszą się coraz większą popularnością, gdyż stosunkowo niewielkim kosztem można ogrzać duże powierzchnie. Komora spalania oddzielona jest od pomieszczenia specjalną szybą. Ogień w kominku ogrzewa palenisko, które dzięki swojej konstrukcji bardzo efektywnie oddaje ciepło do powietrza. Przechodzi przez specjalny kanał powietrzny, dodatkowe szczeliny pomiędzy obudową a paleniskiem oraz przez ruszty w okapie kominka. Po podgrzaniu powietrze unosi się i wychodzi przez ruszty w obudowie kominka lub transportowane jest specjalnymi kanałami systemu dystrybucji gorącego powietrza (CWU).
Które ogrzewanie jest lepsze: grawitacyjne czy wymuszone?
Montaż kominków i systemów DGP najlepiej pozostawić profesjonalistom. Niezwykle ważny jest prawidłowy montaż i szczelność instalacji. – Powietrze w układach MZD można przenosić na dwa sposoby? grawitacyjny i wymuszony. Czy system grawitacyjny jest skomplikowany? ogrzane powietrze unosi się, a następnie trafia do kanałów dystrybucyjnych? – wyjaśnia Katarzyna Izdebska z Insteo.pl. To rozwiązanie jest niezawodne, ponieważ nie wymaga dodatkowych elementów mechanicznych i jest stosunkowo tanie. Ma jednak jedną istotną wadę: można ogrzewać tylko pomieszczenia w bezpośrednim sąsiedztwie kominka.
Do ogrzewania dużych powierzchni domu stosuje się systemy wymuszone, w których powietrze rozprowadzane jest kanałami o długości do 10 m – jest to system bardziej złożony. Polega na nawiewie, które zasysa gorące powietrze i wtłacza je do wszystkich gałęzi instalacji. Czy powinien mieć zasilacz? niestety to sprawia, że korzystanie z niego jest nieco droższe? dodaje Katarzyna Izdebska. Na wylotach kanałów nawiewnych zamontowane są kratki z możliwością regulacji przepływu powietrza, dzięki którym można regulować temperaturę w domu. Dobrze dobrany system może ogrzać dom nawet do 200 metrów. W tym przypadku ważne jest, aby umieścić kominek na środku domu. Dzięki temu kanały dystrybucji będą tej samej długości, a ciepło będzie rozprowadzane równomiernie.
Kominki cieszą się w Polsce coraz większą popularnością, ich eksploatacja nie jest droga, a sam piec stanowi elegancki element dekoracyjny. Na rynku dostępnych jest wiele różnych wzorów kominków, dzięki którym dom nabierze niepowtarzalnego charakteru. Dodatkowo eksploatacja tego typu ogrzewania pozwoli zaoszczędzić pieniądze w domowym budżecie.
.
