Pojedynek sobowtórów

Cap Trafalgar opuszcza Montevideo 22 sierpnia 1914 roku w prywatną podróż. Obraz Willego Stövera. Kolekcja fotografii Andrzeja Daniewicza

Parowiec pasażerski Cap Trafalgar był nowym parowcem zwodowanym w 1913 roku. W swój dziewiczy rejs opuścił Hamburg 10 marca 1914 r., kierując się do portów Ameryki Południowej. Jednak rozpoczęta w lipcu druga przeprawa transatlantycka szybko zakończyła swoją pokojową eksploatację z powodu wybuchu wojny.

Po przybyciu do Buenos Aires 2 sierpnia większość pasażerów statku wysiadła na przylądku Trafalgar (18 805 BRT, armator Hamburg Südamerikanische Dampfschiffahrts-Gesellschaft z Hamburga).

przygotowania do podróży powrotnej. Wydobyto tylko 3500 ton węgla, ale kapitan statku Fritz Langerhans liczył na zatankowanie w Montevideo, dokąd statek zamierzał wpłynąć. Jednak wiadomość o wybuchu wojny między Niemcami, Wielką Brytanią i Francją dotarła na statek w Buenos Aires, więc Cape Trafalgar pozostał w porcie, a 16 sierpnia na pokładzie pojawił się attaché morski ambasady niemieckiej w Argentynie z rozkazem zarekwirowania okrętu przez marynarkę wojenną w celu wykorzystania go do działań prywatnych.

Następnego dnia liniowiec wypłynął z Buenos Aires, a 2 dni później wpłynął do Montevideo, gdzie pozostałych 60 pasażerów i załogi nienadających się do służby wojskowej zostało zwolnionych. Tam uzupełnili paliwo i zabrali z portu 3096 oficerów rezerwy Marynarki Wojennej z niemieckiego statku towarowego Camarones (2 brt). Na pokładzie Cap Trafalgar był jeden pasażer, który nie chciał opuścić statku - był nim niejaki Braungholz, który był lekarzem weterynarii i przewoził... parę świń hodowlanych. Wtedy Langerhans postanowił... zwerbować tego "medyka" do załogi - choć na pokładzie był lekarz okrętowy.

Następnie Cap Trafalgar opuścił Montevideo w południe 22 sierpnia, oficjalnie kierując się do Las Palmas na hiszpańskich Wyspach Kanaryjskich, a właściwie na niezamieszkaną brazylijską wyspę Południowy Trynidad, około 500 mil morskich od wybrzeży Brazylii. Podczas rejsu statek był przebrany za brytyjską turbinę pasażerską Carmania (19 524 BRT), o której Niemcy wiedzieli, że znajduje się w okolicy. Aby to zrobić, usunęli trzeci komin, który był atrapą (mieścił tylko rury wydechowe i skraplacz turbiny napędzającej centralną śrubę) i odpowiednio pomalowali jednostkę. Podaje się, że wyboru "Carmanii" dokonano biorąc pod uwagę fakt, że Braunholz pływał na niej przed wojną i na niej brał udział w październikowym ratowaniu ludzi z płonącego brytyjskiego parowca pasażerskiego "Volturno" (1913 BRT) w październiku 3602 i miał ze sobą egzemplarz gazety z artykułem na ten temat.temat i zdjęcia Carmanii.... O północy z 28 na 29 sierpnia Cap Trafalgar dotarł do brzegów południowego Trynidadu i rano spotkał tam niemiecką kanonierkę Eber. Ten dość stary statek wcześniej stacjonował w niemieckiej Afryce Zachodniej, skąd wraz z parowym statkiem towarowym Steiermark (4570 BRT) dotarł na wyspę 15 sierpnia, aby przerzucić swoją broń na Przylądek Trafalgar. Czekali tam już inni dostawcy – niemieckie parowce Pontos (5703 BRT), Santa Isabel (5199 BRT) i Eleonore Woermann (4624 BRT) oraz wyczarterowany amerykański parowiec Berwind (2589 BRT). Tego samego dnia przybył tam niemiecki lekki krążownik Dresden, który po zabraniu od dostawców ładunku węgla odpłynął wraz z Santa Isabel.

Kolekcja fotografii Andrzeja Danylewicza